Hair to pełna energii i pasji błyskotliwa adaptacja słynnego broadwayowskiego musicalu w reżyserii nagrodzonego Oscarami Milosa Formana. Doskonała muzyka, klimat oddający ducha swobody, wolności i miłości lat 60-ych sprawiają, że Hair to film kultowy nie tylko dla młodego pokolenia dorastającego w latach 70-ych. Claude Bukowski John Savage - Cienka, czerwona linia - zwykły chłopak z Oklahomy przyjeżdża do Nowego Jorku by zaciągnąć się do wojska i wyjechać na wojnę w Wietnamie. W Central Parku poznaje grupę hippisów, ich charyzmatycznego lidera Bergera Trat Williams i piękną Sheilę Beverly D'Angelo. Spotkanie to pozwala mu odkryć zupełnie nieznany do tej pory świat, w którym rządzi przyjaźń, miłość i wolność.

Olśniewająca wizualnie opowieść o miłości, filmowa pochwała, prawdy, wolności i piękna. Nicole Kidman lśni najjaśniejszym blaskiem w roli Satine - pięknej kurtyzany i zachwycającej gwiazdy najsłynniejszego i najbardziej skandalizującego nocnego klubu Paryża przełomu wieków - Moulin Rouge.

Nominowany do Oscara Joaquin Phoenix i zdobywczyni tej nagrody Reese Witherspoon jako Johnny Cash i June Carter - występują (a także śpiewają) w tej porywającej, prawdziwej opowieści o sile i nieustępliwości jednego człowieka, który walcząc z autodestrukcją odbył "spacer po linie" w dążeniu do celu - poświęceniu się muzyce, swemu przesłaniu i największej miłości swojego życia.

Jonathan Reeuee (Peter Gallagher, Americati Beauty), dyrektor artystyczny baletu ocenia grupę studentów obserwując ich bolesne zmagania w drodze do uwodzicielskiego świata tańca. Kierując Ich ambicjami, romansami, złamanymi sercami napełnia ich energią, czasami sprawiając też ból. Film pełen energii od początku do końca.

Na film "Skazany na bluesa" składają się realne zdarzenia połączone ze sobą szczyptą magicznej iluzji. Postacie występujące w filmie są wzorowane na prawdziwych postaciach "z krwi i kości", które "żyły" z bohaterem w bardzo emocjonalnych i intymnych związkach. Wszystkie filmowe sceny w zasadzie miały miejsce w rzeczywistości, choć ograniczony czas narracji wymusił konieczność kompilacji i zmiany chronologii niektórych wydarzeń, tak aby materia filmu dała się lepiej udramatyzować w ramach filmowej opowieści.

"Skazany na bluesa" opowiada o dzieciństwie Riedla w górniczym Chorzowie, o jego pierwszych fascynacjach, dziecięcej przyjaźni, a także o początku wielkiego konfliktu z ojcem, który odcisnął się piętnem na życiu obu mężczyzn. "Skazany na bluesa" opowiada o młodych z małego miasteczka, którzy potrafili żyć marzeniami, o młodzieńczej miłości, rozpadzie przyjaźni, jak i zaskakującym zwrocie w stosunkach Ryśka z ojcem, kiedy to dwaj mężczyźni - najbliżsi, a zarazem najbardziej odlegli - zaczynają zbliżać się do siebie...

Film pokazuje też dramatyczne próby zerwania z nałogiem, opowiada o konfliktach w zespole, rozpadzie więzi między Riedlem i jego żoną, o cierpieniu jego dzieci. A także o heroicznej próbie zmiany swego życia.

Co wynika z tej opowieści? Właściwie tylko dwie rzeczy: że nie da się wygrać z przeznaczeniem i że marzenia nigdy się nie spełniają.

Znakomita muzyka i proste, przejmujące słowa piosenek śpiewanych przez Riedla, uwypuklają emocje bohatera i jego spojrzenie na świat.

Złoty klakier - "Skazany na bluesa" reżyseria Jan Kidawa - Błoński. Festiwalowa publiczność biła brawo 3 minuty 31 sekund! Żaden film nie zbliżył się do takiego wyniku.

Nagrody na XXX Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni:

Ryszard Riedel, wokalista zespołu Dżem w latach 1976-94 - jest dzisiaj legendą.

Kiedy wraz ze współscenarzystą Przemkiem Angermanem zbieraliśmy materiały do scenariusza, poruszyło nas jedno. Wszyscy mówili o tym samym Ryśku, ale każdy opowiadał o innym człowieku. Jeden z jego przyjaciół skwitował to tak: "Powiedzą wam dużo, będą mówić to i owo, szczerze i do bólu, ale opowiedzą wam tylko o tej jasnej stronie, o tym co było widać, a Rysiek był jak księżyc i nikt nie powie wam o ukrytej stronie księżyca. Bo ludzi takich jak Rysiek, ludzi tak głęboko wewnętrznych i magicznych nikt nigdy dobrze nie zna".

Żyjący w latach 1920-1955 Charlie Bird Parker dziś uznawany jest za jednego z najwybitniejszych muzyków jazzowych w historii muzyki, a jego nazwisko stawia się na równi z Louisem Armstrongiem, Duke'em Ellingtonem, Milesem Davisem i Johnem Coltrane. Bird jest również postrzegany jako jeden z najwybitniejszych saksofonistów w historii. Znany i szanowany krytyk muzyczny Scott Yanow nazwał go wręcz "najwspanialszym saksofonistą wszech czasów".