Południe, piątek, 13 października, 1972 roku, rozpoczyna się jedna z najbardziej kontrowersyjnych i dramatycznych opowieści o przetrwaniu. Tego dnia w Andach rozbił się samolot, którym podróżowała drużyna rugby z Urugwaju.

Kilku pasażerów zginęło na miejscu, większość przeżyła. Przez osiem dni czekali na ratunek. Pomoc jednak nie nadeszła, natomiast dotarła do nich radiowa wiadomość, iż poszukiwania zostały zaniechane. Wkrótce skończyła się żywność i napoje.

Rozbitkowie, pozostawieni w warunkach arktycznych przez dziesięć tygodni, zmuszeni zostali do dokonywania rzeczy niewyobrażalnych, dopóki trzej z nich - Nando Parrado (Ethan Hawke), Antonio Balbi (Vincent Spano) i Roberto Canessa (Josh Hamilton) - nie wyruszyli w góry po pomoc.

Bez wątpienia rola ta uczyniła z Travolty supergwiazdora i idola nastolatków. Jednak "Gorączka sobotniej nocy" to także coś więcej, niż tylko film, który na lata wyznaczył - graniczącą niemal z szaleństwem - modę na styl disco. To także poruszająca i prowokująca wielkomiejska tragedia, niosąca tyle samo przesłań dzisiaj, co i w 1977 roku.

Czasy Wielkiego Kryzysu, miasteczko Dodson w Mississippi drży w posadach na widok Owena Legate'a (Robert Redford), trzymającego w kieszeni plik zwolnień dla pracowników miejscowych warsztatów kolejowych.

Mistrzowsko wyreżyserowany przez Sydneya Pollacka ("Tacy byliśmy", "Pożegnanie z Afryką", "Firma"), adaptowany przez Francisa Forda Coppolę (trylogia "Ojciec chrzestny") dramat "Przeznaczone do likwidacji" aż dyszy od niepohamowanych namiętności i gwałtownych emocji.