Po raz pierwszy na DVD.
Franz Lehár to niekwestionowany mistrz operetki. To on stworzył takie arcydzieła jak "Wesoła wdówka" (1905) i "Hrabia Luxemburg" (1909). Napisany u schyłku lat 20-tych "Carewicz" nigdy nie zdobył popularności. Prawdopodobnie dlatego, że libretto łamie zasady gatunku i... nie kończy się happy endem.
Inspiracją dla Lehára był dramat Gabrieli Zapolskiej "Carewicz", który artysta obejrzał w 1917 roku w Wiedniu. Libretto autorstwa Béli Jenbacha i Heinza Reicherta w zasadzie jest adaptacją sztuki Zapolskiej. Autorzy zmienili tylko szczegóły: z tytułowego bohatera, którym w dramacie jest Aleksander, syn Piotra Wielkiego, uczynili bliżej nieokreślonego, dziewiętnastowiecznego następcę tronu carskiego.
To wzruszająca opowieść o miłości między następcą tronu carskiego, a podrzędną tancerką Sonią. Historia o uczuciu, które nie powinno było się pojawić i o próbie ucieczki od konwenansów i wymogów społecznych. Młodzi, wiedząc że ich miłość nie ma szans spełnić się w Rosji, jadą do Neapolu. Ale i tam nie będzie im dane cieszyć się uczuciem. Carewicz, otrzymując wieść o śmierci ojca, decyduje się wrócić do kraju i objąć tron. A Sonia? Nie jest odpowiednią partią, by zostać żoną cara...
Arthur Maria Rabenalt wyreżyserował "Carewicza|" Franza Lehára w 1973 dla zachodnioniemieckiej telewizji. Sonię zagrała Teresa Stratas, kanadyjska śpiewaczka pochodzenia greckiego. Zaś rolę Carewicza reżyser powierzył wybitnemu polskiemu tenorowi, Wiesławowi Ochmanowi. Warto obejrzeć tę wersję, by zobaczyć, jak rozwijała się zagraniczna kariera najbardziej znanego na świecie, obok Jana Kiepury, polskiego śpiewaka.
|