Anioł Giordano (Krzysztof Globisz) wiedzie pogodne życie we współczesnej Polsce. Sumiennie, acz bez nadmiernego wysiłku, wypełnia swe anielskie obowiązki. Codziennie spełnia przynajmniej jeden dobry uczynek. Dzięki dyskretnej pomocy Nieba i kilku magicznym gadżetom radzi sobie całkiem nieźle. Jednak tylko do czasu. Pewnego dnia niebiańska centrala odcina pomoc, tak by Anioł mógł zaznać smaku prawdziwych ludzkich uczuć. Giordano nieoczekiwanie traci swą moc. Z przerażeniem odkrywa też swą męską tożsamość. Dla Anioła takie odkrycie może skończyć się tylko załamaniem nerwowym... Od czego jednak są przyjaciele? Z pomocą biedakowi przychodzą: Szajbus (Jerzy Trela) i Arsen Lupin (Janusz Gajos). Szajbus odkrywa przed Giordano uroki "zakazanych" przyjemności oraz tłumaczy pożytki z bliskiego kontaktu z kobietą. To za jego sprawą Giordano zakochuje się w pięknej pani psycholog, Romie (Anna Radwan). Jednak zdobycie kobiety na Ziemi nie jest wcale takie łatwe, zwłaszcza dla byłego Anioła...

Obraz Fabickiego został uhonorowany wieloma międzynarodowymi nagrodami i nominacjami, m.in.:

• nominacją do Europejskiej Nagrody Filmowej
• nagrodą dla Najlepszego Filmu Krótkometrażowego na MFF w Edynburgu
• nagrodą dla Najlepszego Filmu Krótkometrażowego na MFFK w Nowym Jorku
• w 2001 roku film otrzymał nominację do Oscara w kategorii Krótkometrażowy Film Fabularny

Trwająca 26 minut Męska sprawa, została zrealizowana na negatywie czarno-białym, natomiast finalny obraz jest w kolorze sepii.

Na film "Skazany na bluesa" składają się realne zdarzenia połączone ze sobą szczyptą magicznej iluzji. Postacie występujące w filmie są wzorowane na prawdziwych postaciach "z krwi i kości", które "żyły" z bohaterem w bardzo emocjonalnych i intymnych związkach. Wszystkie filmowe sceny w zasadzie miały miejsce w rzeczywistości, choć ograniczony czas narracji wymusił konieczność kompilacji i zmiany chronologii niektórych wydarzeń, tak aby materia filmu dała się lepiej udramatyzować w ramach filmowej opowieści.

"Skazany na bluesa" opowiada o dzieciństwie Riedla w górniczym Chorzowie, o jego pierwszych fascynacjach, dziecięcej przyjaźni, a także o początku wielkiego konfliktu z ojcem, który odcisnął się piętnem na życiu obu mężczyzn. "Skazany na bluesa" opowiada o młodych z małego miasteczka, którzy potrafili żyć marzeniami, o młodzieńczej miłości, rozpadzie przyjaźni, jak i zaskakującym zwrocie w stosunkach Ryśka z ojcem, kiedy to dwaj mężczyźni - najbliżsi, a zarazem najbardziej odlegli - zaczynają zbliżać się do siebie...

Film pokazuje też dramatyczne próby zerwania z nałogiem, opowiada o konfliktach w zespole, rozpadzie więzi między Riedlem i jego żoną, o cierpieniu jego dzieci. A także o heroicznej próbie zmiany swego życia.

Co wynika z tej opowieści? Właściwie tylko dwie rzeczy: że nie da się wygrać z przeznaczeniem i że marzenia nigdy się nie spełniają.

Znakomita muzyka i proste, przejmujące słowa piosenek śpiewanych przez Riedla, uwypuklają emocje bohatera i jego spojrzenie na świat.

Złoty klakier - "Skazany na bluesa" reżyseria Jan Kidawa - Błoński. Festiwalowa publiczność biła brawo 3 minuty 31 sekund! Żaden film nie zbliżył się do takiego wyniku.

Nagrody na XXX Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni:

Ryszard Riedel, wokalista zespołu Dżem w latach 1976-94 - jest dzisiaj legendą.

Kiedy wraz ze współscenarzystą Przemkiem Angermanem zbieraliśmy materiały do scenariusza, poruszyło nas jedno. Wszyscy mówili o tym samym Ryśku, ale każdy opowiadał o innym człowieku. Jeden z jego przyjaciół skwitował to tak: "Powiedzą wam dużo, będą mówić to i owo, szczerze i do bólu, ale opowiedzą wam tylko o tej jasnej stronie, o tym co było widać, a Rysiek był jak księżyc i nikt nie powie wam o ukrytej stronie księżyca. Bo ludzi takich jak Rysiek, ludzi tak głęboko wewnętrznych i magicznych nikt nigdy dobrze nie zna".

Realizm fabuły jest jednak pozorny. Reżyser nie podąża utartym szlakiem. Znane schematy są jedynie osnową dla opowieści z pogranicza prawdy i baśniowej fikcji, powagi i groteski. Filmowi Jakimowskiego, z jego subtelnym humorem i błogim nastrojem, znacznie bliżej jest do "Amelii" czy "Gustów i guścików" niż do naturalistycznego "Cześć, Tereska".

1. Po przygodę
2. Fałszywy brodacz
3. Tajemnica Bahometa
4. Podziemny labirynt
5. Skarb tamplariuszy

Bohaterem filmu jest młody, przystojny architekt Michał. Na jego drodze pojawiają się nagle aż trzy kobiety: Agata, Julia oraz kilkuletnia Michalina. Od przybytku - podobno - głowa nie boli, ale...